Για την Ορθόδοξη Εκκλησία η αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό φανερώνεται με την έμπρακτη αγάπη προς τους συνανθρώπους μας αλλά και στο φυσικό περιβάλλον, στα έμψυχα και άψυχα δημιουργήματά του Θεού. Οι αγίες και οι άγιοι της Εκκλησίας μας υπενθυμίζουν αυτή τη σχέση με τις πράξεις και τα λόγια τους και μας καλούν να σεβαστούμε και να φροντίσουμε το φυσικό περιβάλλον που αποτελεί δημιούργημα το Θεού και ταυτόχρονα το σπίτι μας. […]
Ένας άγιος της εποχής μας, ο άγιος Αμφιλόχιος της Πάτμου (1889-1970), υπήρξε ένας οικολόγος πριν τους οικολόγους. Ως άλλος Ψαλμωδός διακήρυττε με τον δικό του μοναδικό τρόπο ότι “τα ουράνια φανερώνουν το μεγαλείο του Θεού και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει φτιάξει” (Ψλ. 18:2). Πιο συγκεκριμένα, έλεγε: “Σε μια ερημιά και το πιο άσχημο τοπίο, και το πιο άφωνο πουλί σε κάνει να δεις τον Θεόν κοντά σου”.
Με ξεχωριστό τρόπο ζητούσε από τα πνευματικά του παιδιά σε ένδειξη μετάνοιας και αντί επιτιμίου να φυτεύουν από δύο μέχρι πέντε δέντρα για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους. “Ο ίδιος περιφερόταν στο νησί για να δει πως πηγαίνουν τα επιτίμια των χωρικών, να δει αν πότιζαν τακτικά το δέντρο που είχαν φυτέψει και αν το φρόντιζαν το φάνε οι κατσίκες”.
Μάλιστα συνήθιζε να λέει: “Ο Θεός έδωσε και μια ακόμη εντολή: Να αγαπάμε τα δέντρα! […] Όποιος φυτεύει δέντρο φυτεύει ελπίδα, φυτεύει ειρήνη, φυτεύει αγάπη και έχει τις ευλογίες του Θεού”!
Άραγε δεν είχε δίκιο ο άγιος Αμφιλόχιος;
Διασκευή από το βιβλίο του Νικολάου Γ. Τσιρέβελου, Ένας πρόδρομος της Ορθόδοξης μαρτυρίας στην οικουμένη. Άγιος Αμφιλόχιος της Πάτμου, εκδ. Ostracon Publ., Θεσσαλονίκη 2019, σελ. 147-149.