γ) Η Ορθόδοξη πίστη
Η Ορθόδοξη πίστη έχει χαρακτήρα πνευματικό και λειτουργικό. Αυτό σημαίνει ότι δεν αποδεχόμαστε θεωρητικά μόνο τις αλήθειες, αλλά ότι μέσα στην Εκκλησία ζούμε τις αλήθειες αυτές. Το περιεχόμενο της πίστεώς μας συνδέεται άμεσα με τα γεγονότα που εορτάζουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Στη θεία λατρεία και προπαντός στη θεία Λειτουργία μετέχουμε σε όλα τα γεγονότα της ζωής του Χριστού και της ζωής των Αγίων, γιατί όλοι εμείς, με τους Αγίους και τον Χριστό, αποτελούμε το Σώμα, την Εκκλησία. Με τις εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας δε θυμόμαστε απλώς τα γεγονότα εκείνα που αναφέρονται στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού, αλλά μετέχουμε σ’ αυτά και τα ζούμε πνευματικά.
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, η Γέννηση του Χριστού, η Περιτομή, η Βάπτιση, η Μεταμόρφωση, τα Πάθη, η Ανάσταση, η Ανάληψη, η Πεντηκοστή και οι εορτές των Αγίων δεν είναι γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν και τα οποία ερχόμαστε να θυμηθούμε, για να παραδειγματιστούμε. Είναι κάτι πολύ περισσότερο: Είναι εμπειρίες και βιώματα της Εκκλησίας μας. Είναι το ίδιο το πρόσωπο και το έργο του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος, που διατηρείται ζωντανό στη ζωή της Εκκλησίας μας.
Μέσα στο κλίμα αυτό της Ορθόδοξης πνευματικότητας το περιεχόμενο της πίστεως, ο Θεός, ο πνευματικός κόσμος, η ζωή μετά τον θάνατο, η μακαριότητα κοντά στον Θεό κτλ., βιώνεται από τον πιστό σαν κάτι αισθητό και ορατό. Ο χριστιανός έχει ακλόνητη βεβαιότητα για την ύπαρξη αυτών που πιστεύει, μολονότι στη ζωή αυτή δεν μπορεί να τα αντιληφθεί με τις αισθήσεις του σώματός του (Εβρ. 11, 2).